اصول طراحی فضای سبز و محوطه سازی در فضاهای شهری
شهرها همیشه در کنار بستر طبیعت جذاب تر و چشم نواز تر بوده اند. طراحی فضای سبز و محوطه سازی بخشی از طراحی شهری است که تقریباً در تمام پروژه ها پرکاربرد می باشد. از گذشته فضاهای سبز به عنوان ثروت یک شهر برای ایجاد سر زندگی محسوب می شدند چرا که وجود فضای سبز عامل ایجاد آسایش اقلیمی برای شهروندان و زمینه ساز حضور فعال انسان در فضا شمرده می شود.
امروزه بیشتر از گذشته طراحی فضای سبز به علت محدود شدن نور در فضاهای شهری نیازمند دانش و تخصص است. از لحاظ تسلط به ویژگی های پوشش های گیاهی، تنوع، بومی بودن و همچنین از موضع تکنولوژی نگهداری و آبیاری گیاهان از دیگر نکات قابل ذکر به علت انتخاب نوع سازه های مصنوعی در همجواری با گیاهان دارای اهمیت است.
با توجه به رویکرد های شهرسازی پایدار و شهرسازی زمینه گرا در عصر کنونی نیاز به طراحی درست محوطه سازی با الگوهای بومی نیز اهمیت بالایی دارد. در طراحی فضای سبز می‌بایست به نحوی بستر زمین، مبلمان شهری، سازه و المان مورد نیاز و عناصر روشنایی انتخاب شود که با پوشش گیاهی همخوان بوده و به نوعی فضایی یکپارچه حاصل شود.
به منظور رسیدن به موفقیت در طراحی فضاهای سبز شهری توجه و زمینه سازی حضور مردم می بایست به عنوان یک بخش غیر قابل انکار در طراحی لحاظ شود. در این صورت انسان، طبیعت و شهر در کنار هم با دانش طراحی آمیخته می شوند و این هدف متعالی در محوطه سازی هر فضای شهری در نظر گرفته خواهد شد.
از این رو طراحی فضای سبز و محوطه سازی به عنوان یک تخصص جدایی ناپذیر از روند طراحی شهری مبایست مورد توجه مدیریت شهری و شهرداری های کلان شهرهای کشور قرار داده شود تا از مزایای یک طرح اصولی به منظور توسعه بسترهای اجتماعی یک شهر بهره برد.
گروه مهندسین مشاور معماری و شهرسازی پردیس نصیری با رویکردهای ذکر شده در پروژه های طراحی فضای سبز و محوطه سازی فعالیت می نماید.