بازگشت حیات محله با طراحی پلازاهای محله ای
پلازای محله ای یک مفهوم بسیار با ارزش در شهرسازی می باشد که دستیابی و حصول این مفهوم یکی از مهمترین شاخص های طراحی یک محله موفق می باشد. حفظ مردم در مرکز محله و تشویق آنها بر برقراری تعاملات مهم روزمره شان در بستر محله یکی از موفقیت های یک فضای شهری به حساب می آید.
برای طراحی یک پلازای محله ای موفق در ابتدا باید نیازهای مردم محله شناسایی شود. و بعد به دسته بندی نیازها به صورت عام و خاص پرداخت. نیازهای عام بایستی به صورت کامل و همه جانبه پاسخ داده شوند و کاملا در فضا خوانا و مشهود باشند. اما نیازهای خاص بایستی به کشف و شهود مردم محله منجر شود. در پس این کشف و شهود است که در ساکنین محله علاقه ایجاد میشود.
در دسته بندی نیازهای عام می توان به عناوین زیر اشاره نمود:
- فضاهای فراغت جمعی
- فضاهای پذیرایی (کافه ها و رستوران ها)
- نانوایی ها و نان پزی ها به صورت محلی
- غرفه هایی برای فروش محصولات و شیرینی های خانگی
در توضیح توقعات خاص نیز می بایست به توقعات گروه های میانسال و کهنسال و نیازهای آنان در فضا اشاره نمود و همچنین نیازهای کودکان در رده های مختلف سنی نیز نباید از نظر طراح دور بماند.
از لحاظ کنترل ترافیکی می بایست فضایی آرامسازی شده و با تفکیک پارکینگ محلی و انتقال خودرو ها به حواشی پلازا توجه نمود.هر چند این امر در شهرهای بزرگ و پرتردد کار دشواری است و نیاز به تمهیدات گسترده تری دارد.
به طور کلی یک پلازای محله ای فضایی صمیمی، سرزنده، پر ازمبلمان راحت و با رعایت آسایش اقلیمی، فضایی سکو مانند برای برگزاری آیین های موسمی و جشنواره ها و فضاهای تجاری مانند فود تراک و یا فود کورت های محلی می باشد.