طراحی پلازای شهری بایدها و نبایدها
ریشه کلمه پلازا مترادف میدان، به زبان اسپانیایی برمی گردد و فضایی عمومی بوده است که بستر تعاملات اجتماعی مردم محسوب می شود. امروز بلایی بر سر مفهوم میدان در شهرسازی آمده است که کلمه پلازا برای باز تعریف این مفهوم دقیق تر عمل می کند. پلازا بستر پذیرایی مردم بوده است و بدون حضور مردم معنایی ندارد.
در پلازا پیاده بر سواره اولویت داشته و بر برگزاری جشنواره ها و مراسم های مردمی تاکید می‌شود. پلازا ها می توانند در مقیاس محلی و شهری تعریف شوند. وقتی عنوان فضایی، پلازای شهری شد منظور بستر اجتماعی قدرتمندی می باشد که مردم در مکانی هدفمند به برقراری تعاملات اجتماعی در سطوح مختلف می پردازند.
یک پلازای شهری می‌بایست در موقعیتی دسترس پذیر و عمدتاً در هسته مرکزی شهر قرار گیرد. از لحاظ بصری و چشم انداز نیز می بایست ویژه باشد و در خاطره اذهان باقی بماند. این فضا می بایست وسیع بوده و با ظرفیت بالا پذیرای حضور مردم در جشنواره ها، عزاداری ها و گردهمایی ها باشد. از لحاظ امنیت و نظارت اجتماعی و مدیریت شهری می‌بایست قوی بوده و در شان مردم شهر و هویت فرهنگی شهر طراحی شود.
همچنین ضرورت دارد که تامین آسایش مردمی که به فضا دعوت می شوند هم لحاظ گردد و فضاهایی نیز برای پذیرایی مردم وجود داشته باشد. اصولاً پلازاهای شهری فضاهای رسمی تری نسبت به پلازاهای محلی هستند اما حضور کافه های خیابانی و رستوران ها در این فضاها نیز مورد توجه مردم قرار می گیرد.
گروه مهندسین مشاور معماری و شهرسازی پردیس نصیری با رویکردهای ذکر شده در پروژه های طراحی پلازای شهری فعالیت می نماید.